Zakończenie projektu openVertebrate (oVert) to kamień milowy dla muzeów historii naturalnej, a także dla badaczy, nauczycieli, studentów i społeczeństwa.
Biblioteka cyfrowa jako pierwsza oferuje bezpłatny dostęp do niezwykle szczegółowych – i szczerze mówiąc, pięknych – obrazów 3D ponad 13.000 kręgowców. OVert to coś więcej niż projekt badawczy. Była to współpraca między podobnie myślącymi specjalistami z 25 instytucji, a jedynym celem było zwiększenie wartości zbiorów muzealnych poprzez zapewnienie ich szerszej dostępności. Co ważne, obrazy te zapewniają wgląd, który w innym przypadku można by uzyskać jedynie poprzez sekcję i pobranie próbek tkanek.
➔ ZOBACZ TEŻ: Mikroskop FIB-SEM umożliwia szczegółowy wgląd do wnętrza komórek
„Muzea nieustannie szukają równowagi” – powiedział David Blackburn, główny badacz projektu i kurator ds. herpetologii w Muzeum Florydy. „Chcesz chronić okazy, ale chcesz także, aby ludzie z nich korzystali. oVert to sposób na zmniejszenie zużycia próbek przy jednoczesnym zwiększeniu dostępu i stanowi logiczny kolejny krok w misji zbiorów muzealnych.”
W ciągu sześciu lat członkowie projektu wykonali tomografię komputerową ponad połowy klas lub rodzajów wszystkich płazów, gadów, ryb, ptaków i ssaków, tworząc modele umożliwiające dokładne spojrzenie na stworzenia od wewnątrz i na zewnątrz.
Do wygenerowania cyfrowego modelu wieloryba wykorzystano grant partnerski dla Muzeum Historii Naturalnej w Idaho. Oczywiście był zbyt duży, aby zmieścił się w tomografie komputerowym, badacze pieczołowicie rozebrali szkielet zwierzęcia kawałek po kawałku, stworzyli modele każdej kości, a następnie złożyli go ponownie fizycznie i cyfrowo.
Naukowcy za pomocą tomografii komputerowej przeskanowali tysiące okazów historii naturalnej, do których można uzyskać bezpłatny dostęp!
Projekt oVert umożliwił już fascynujący wgląd w świat przyrody. Na przykład uważano, że pancerniki to jedyne żyjące ssaki, których ogony są pokryte wewnętrznym płaszczem płytek kostnych zwanych osteodermami. Otóż okazuje się, że nie. W 2023 roku Edward Stanley, współkierownik projektu, przeprowadzał rutynowe skanowanie myszy kolczastych i odkrył, że one też to mają.
„Podczas skanowania rzucają się w oczy różne rzeczy” – powiedział Stanley. „Badam osteodermy i dzięki kismetowi, czyli losowi, zdarzyło mi się skanować te konkretne okazy tego konkretnego dnia i zauważyłem coś dziwnego w ich ogonach na prześwietleniu rentgenowskim. To się dzieje cały czas. Znaleźliśmy mnóstwo dziwnych i nieoczekiwanych rzeczy”.
Do tej dziwnej kategorii zdecydowanie należało odkrycie, dokonane w wyniku badań ponad 500 okazów, że żaby w swojej historii ewolucyjnej traciły i odzyskiwały zęby ponad 20 razy.
Aby zobaczyć działający przykład niesamowitych szczegółów i informacji zawartych w obrazach oVert, udaj się do Sketchfab i obejrzyj próbki interaktywnych modeli 3D, takich jak wąż oliwny. Lub przejdź do MorphoSource, aby uzyskać dostęp do pełnego repozytorium oVert.
Ale naukowcy nie są jedynymi, którzy skorzystali z oVert. Artyści wykorzystali modele 3D firmy do stworzenia realistycznych replik zwierząt, zdjęcia okazów oVert zostały pokazane jako eksponaty muzealne, a okazy wbudowano w gogle VR, aby użytkownicy mogli z nimi wchodzić w interakcję. Wydaje się, że zastosowania oVert nie mają końca.
„Generowanie danych to dopiero początek” – powiedziała Jaimi Gray, doktorantka w Florida Museum, która pracuje nad NoCTURN (ang. Non-Clinical Tomography Users Research Network), projektem opracowanym pod koniec projektu oVert, aby jak najlepiej wykorzystać to skany projektu. „Celem oVert zawsze było ułatwienie badania różnorodności kręgowców. Będziemy kontynuować badania, ale celem NoCTURN jest zapewnienie ludziom narzędzi do wykorzystania danych w celach badawczych, edukacyjnych czy przemysłowych”.
Jeśli masz 30 minut wolnego czasu, obejrzyj cały film wyprodukowany przez Muzeum Florydy, który prezentuje kolekcję różnorodnych okazów z Australii.
W czasopiśmie BioScience opublikowano badanie będące podsumowaniem projektu oVert.
➔ Obserwuj nas w Google News, aby być na bieżąco!
źródło: Muzeum Florydy | New Atlas