Mała asteroida uderzyła w ziemską atmosferę nad Morzem Norweskim, zanim rozpadła się 11 marca 2022 roku – astronomowie przewidzieli dokładne miejsce i czas niegroźnego zderzenia.
Mając mniej niż godzinę danych, NASA zdołała przewidzieć, że niemal dwumetrowa (1,71 m, 6,5 st) asteroida uderzy w ziemską atmosferę 11 marca o 17:23 czasu EST, nad Morzem Norweskim 470 km (300 mil) od wschodniego wybrzeża Grenlandii.
Szanse, że Ziemia zostanie uderzona przez asteroidę, taką jak ta, która zagroziła dinozaurom 65 milionów lat temu, są odległe, ale oczywiście nie są zerowe. Jeśli uwzględni się mniejsze asteroidy, szanse na uderzenie jednej, która może spowodować poważne szkody, rosną na tyle, że NASA i inne organizacje poważnie interesują się wykrywaniem i śledzeniem takich obiektów niebieskich.
Według NASA, asteroida 2022 EB5 nie była wystarczająco duża, aby stanowić zagrożenie, ale zapewniła agencji kosmicznej dopiero piątą okazję do śledzenia asteroidy w krótkim czasie, zanim uderzyła ona w ziemską atmosferę. Dzięki temu możliwe było przetestowanie zautomatyzowanego systemu NASA do oceny zagrożenia zderzeniem, który służy do określania, czy asteroida nieszkodliwie przepłynie lub uderzy w naszą planetę.
Asteroida 2022 EB5 została zauważona przez Krisztiána Sárneczky’eg dwie godziny przed uderzeniem w Obserwatorium Piszkéstető w północnych Węgrzech. Jego dane zostały wysłane do biura informacyjnego Minor Planet Center w celu wykonania pomiarów małych ciał niebieskich i zamieszczone na stronie Centrum Potwierdzenia Obiektów Bliskich Ziemi.
Mając zaledwie 40 minut danych, Scout był w stanie wykorzystać te pomiary do określenia trajektorii 2022 EB5 i zaalarmował Centrum Badań Obiektów Bliskich Ziemi (CNEOS) oraz Biuro Koordynacji Obrony Planetarnej NASA. Scout ustalił, że asteroida uderzy w ziemską atmosferę 11 marca 2022 r. o 17:23 czasu wschodniego i zaalarmował innych obserwatorów na swojej stronie internetowej. Po tym, jak asteroida uderzyła w przewidywanym czasie, detektory infradźwięków potwierdziły jej rozpad w atmosferze.
Scout miał tylko 14 obserwacji w ciągu 40 minut z jednego obserwatorium, kiedy po raz pierwszy zidentyfikował obiekt jako impaktor – powiedział Davide Farnocchia, inżynier nawigacji w JPL. Udało nam się określić możliwe miejsca uderzenia, które początkowo rozciągały się od zachodniej Grenlandii do wybrzeża Norwegii. W miarę jak coraz więcej obserwatoriów śledziło asteroidę, nasze obliczenia trajektorii i miejsca uderzenia stały się bardziej precyzyjne.
NASA twierdzi, że gdyby asteroida była większa, możliwe byłoby jej wykrycie i śledzenie znacznie wcześniej i ze znacznie większej odległości.
Poniższy film pokazuje orbitę 2022 EB5 wokół Słońca przed uderzeniem w ziemską atmosferę.
➔ Obserwuj nas w Google News, aby być na bieżąco!
źródło: NASA | New Atlas
Od 2005 roku zajmuję się komunikacją internetową i e-marketingiem, jestem pasjonatem urządzeń mobilnych oraz nowych technologii – i nie waham się ich używać.