Prace nad szczepionkami mRNA trwały kilkanaście ostatnich lat – dopiero pandemia COVID-19 dała okazję do wykazania się, że działają, i to bardzo skutecznie.
To, że szczepienia są jedyną skuteczną i znaną nam walką z wirusami, nie trzeba nikomu tłumaczyć. Od lat szczepimy się na rozmaite choroby, aby chronić siebie i swoje otoczenie. Pandemia koronawirusa SARS-Cov-2 jest tylko potwierdzeniem na to, że jedynym sposobem na walkę z nim jest osiągniecie odporności populacyjnej. Aby to osiągnąć, dana populacja musi w odpowiednim procencie zostać zaszczepiona – najlepiej wszyscy, którzy ze względów zdrowotnych mogą zostać zaszczepieni.
Niestety wiele osób wciąż bagatelizuje ten obowiązek i przyczynia się do tego, że walka z wirusem staje się trudniejsza, a niekiedy bardzo utrudniona. Osoby, które z własnej woli nie chcą się zaszczepić „bo nie”, bez jakiegokolwiek uzasadnienia, przyczyniają się do kolejnych mutacji wirusa i przyspieszenia rozprzestrzeniania się pandemii.
Dlatego wszyscy powinniśmy edukować niezdecydowane na szczepienia osoby, w tym wyjaśniać jak działają szczepionki (w tym, te o których jest najmniejsza wiedza wśród społeczeństwa – szczepionki mRNA) przeciwko koronawirusowi.
Jak działa szczepionka mRNA?
Gdy w komórce ma powstać jakieś białko, „przepis” na nie jest kopiowany z zawartej w jądrze komórkowym nici DNA na krótką, jednoniciową cząsteczkę kwasu rybonukleinowego, czyli RNA.
Ta jego odmiana zwana jest RNA informacyjnym, czyli mRNA. Można to porównać do kserowania kartki z książki. mRNA wydostaje się z jądra i trafia do rybosomu, gdzie informacja jest odczytywana. Na jej podstawie rybosom syntetyzuje z aminokwasów białko.
Szczepionka RNA dostarcza do komórki krótki odcinek tego kwasu 1, który „udaje” naturalne mRNA. Na jej podstawie rybosom 2 produkuje jedno z białek wirusa 3. Jego obecność w organizmie to sygnał dla układu odpornościowego, który rozpoczyna produkcję przeciwciał 4 zwalczających wirusa 5.
Po przejściu przez rybosom nić mRNA jest — podobnie jak niepotrzebna nam już kartka ze skserowanymi informacjami — poddawana recyklingowi, czyli rozkładana na elementy składowe. mRNA nie może więc wrócić do jądra i zmienić zapisu DNA w nim.
źródło: Focus