Czym objawia się nomofobia i czy rzeczywiście jest fobią? Kiedy po raz pierwszy zdefiniowano objawy tego lęku oraz jakie stosowane są metody leczenia nomofobii?
Nomofobia (z ang. no mobile phone phobia) to nazwa określająca fobię polegającą na strachu przed brakiem kontaktu z telefonem komórkowym – możliwości skorzystania z niego. Można uznać, że słowo „fobia” jest niewłaściwie używane do określenia tego stanu i w większości przypadków jest to forma zaburzenia lękowego.
Chociaż nomofobia nie pojawia się obecnie w Diagnostycznym i Statystycznym Podręczniku Zaburzeń Psychicznych (podręcznik z klasyfikacją zaburzeń psychicznych wydawany przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne – w wydaniu piatym DSM-5), została zaproponowana jako „specyficzna fobia”, oparta na definicjach podanych w DSM-4.
Według Bianchi i Philipsa (2005) obecnie występują nowe czynniki psychologiczne zaangażowane w nadużywanie telefonu komórkowego. Należą do nich niskie poczucie własnej wartości (gdy osoby szukające reasekuracji korzystają z telefonu komórkowego w nieodpowiedni sposób) i ekstrawertyczna osobowość (gdy osoby używają telefonu komórkowego w nadmiarze). Jest również wysoce prawdopodobne, że objawy afektywne mogą być spowodowane innymi leżącymi u podłoża i istniejącymi wcześniej zaburzeniami psychicznymi, w tym fobią społeczną lub społecznym zaburzeniem lękowym, lękiem społecznym i paniką.
Przeczytaj także: Nomofobia – strach przed brakiem smartfona
Kiedy po raz pierwszy pojawił się termin nomofobia?
Termin nomofobia został użyty po raz pierwszy podczas badania przeprowadzonego w 2008 roku przez brytyjską pocztę, która zleciła YouGov (brytyjskiej organizacji badawczej). badano wówczas lęki, które doświadczali użytkownicy telefonów komórkowych. Badanie wykazało, że prawie 53% użytkowników telefonów komórkowych w Wielkiej Brytanii jest zaniepokojonych, gdy straci telefon komórkowy, wyczerpie się bateria, stan konta na karcie prepaid, lub nie mają zasięgu sieci.
Badanie, w którym wzięło udział 2163 osób, wykazało, że około 58% mężczyzn i 47% kobiet cierpi na tę fobię, a dodatkowe 9% odczuwa stres, gdy ich telefony komórkowe są wyłączone. 55% ankietowanych cytowało utrzymywanie kontaktu z przyjaciółmi lub rodziną jako główny powód, dla którego niepokoili się, gdy nie mogli korzystać z telefonów komórkowych. W badaniu porównano poziomy stresu wywołane przez nomofobię, z tymi które ludzie odczuwali podczas stresu w dniu ślubu czy wyjazdem do dentysty.
Jak leczyć nomofobię?
Obecnie akceptowane metody leczenia nomofobii są bardzo ograniczone ze względu na stosunkowo nową dolegliwość, która nie jest jeszcze dokładnie zbadana i przeanalizowana. Jednak obiecujące terapie obejmują psychoterapię poznawczo-behawioralną i łączą się z interwencjami farmakologicznymi. Zabiegi z użyciem tranylcyprominy i klonazepamu skutecznie zmniejszyły efekty nomofobii.
źródło: Wikipedia