Od przełomowych badań nad klonowaniem ludzi po skandale i upadek —„Król klonów” to wciągający dokument o okrytym złą sławą słynnym koreańskim naukowcu.
Serwis Netflix zapowiedział nowy film dokumentalny zatytułowany Król klonów (tyt. oryg. King of Clones), który odkrywa bezprecedensową historię południowokoreańskiego naukowca Hwanga Woo-suka. Posiadający dyplom z nauk weterynaryjnych oraz tytuł magistra i doktorat z teriogenologii, badań nad reprodukcją zwierząt, Hwang zyskał na znaczeniu dzięki udanemu sklonowaniu krów i świń. W 2002 roku Hwang rozpoczął badania nad klonowaniem ludzi i nawiązał współpracę z Moon Shin-yong, położnikiem specjalizującym się w zapłodnieniu in vitro. Ich współpraca doprowadziła do ważnego ogłoszenia w 2004 roku, w którym stwierdzono, że udało się sklonować ludzkie embriony, które mogą wyleczyć niektóre choroby.
Ogłoszenie podsyciło gorącą debatę na temat bioetyki, mimo że Hwang i Moon podkreślali, że ich praca skupia się wyłącznie na celach terapeutycznych i zdecydowanie sprzeciwiają się klonowaniu reprodukcyjnemu.
Jednak wiele środowisk odwróciło się przeciwko Hwangowi, kiedy przyznał się do wykorzystania ludzkich komórek jajowych przekazanych przez dwóch jego własnych badaczy – było naruszenie zasad etycznych, które wstrząsnęło społecznością naukową. Pomimo nalegań Hwanga, że naukowcy dobrowolnie przekazali swoje komórki, pojawiły się podejrzenia o stosowanie przymusu, co zmusiło go do ustąpienia ze stanowiska dyrektora Światowego Centrum Komórek Macierzystych.
Mimo to Hwang zachował znaczące poparcie społeczne w Korei Południowej, gdzie setki kobiet zgłosiło się na ochotnika do oddania swoich komórek jajowych. W 2006 roku stanowisko Hwanga na Uniwersytecie Narodowym w Seulu zostało zakończone, a później przeniósł się do Abu Zabi, gdzie kontynuował badania nad klonowaniem pod patronatem szejka Mansoura.
Król klonów wyreżyserował pochodzący z Indii, mieszkający w Londynie singapurski filmowiec Aditya Thayi z Peddling Pictures, które założył wraz z byłą szefową produkcji liniowej Endemol Shine, Kavithą de Silvą Wijeyeratne w 2017 roku. Thayi ma 20 nominacji i pięć zwycięstw w azjatyckich nagrodach telewizyjnych, w tym dwa zwycięstwa za najlepszą reżyserię. Najnowsza produkcja Peddling Pictures, Riot Island, została wybrana jako jeden z 15 popularnych tytułów magazynu Variety podczas pokazów w Londynie w 2023 roku i zdobyła trzy nagrody na festiwalu filmowym i telewizyjnym w Nowym Jorku w 2023 roku.
Thayi przypadkowo dowiedział się o Hwangu trzy lata temu. „Przed narodzinami mojego pierwszego syna byłem, z jakiegoś bardzo dziwnego powodu, naprawdę paranoiczny, że mój syn wyjdzie zdeformowany. I tak naprawdę interesowałem się nauką o porodzie i zapłodnieniu in vitro. I wtedy zdałem sobie sprawę, że wiele z tych dzieci urodzonych w latach 80. w Indiach było naprawdę przerażonych tragedią gazową w Bhopalu. Pamiętam, jak widywałem dzieci z talidomidem, dzieci z polio, w okresie dorastania było wiele deformacji, myślę, że prawdopodobnie odegrało to pewną rolę w moim własnym niepokoju przed narodzinami własnego syna. Przyglądałem się temu i natknąłem się na kilka historii o klonowaniu ludzi” – powiedział Thayi w rozmowie z Variety.
W ramach przygotowań do Króla klonów Thayi wyprodukował Rozszyfrowanie Korei Południowej (tyt. oryg. Deciphering South Korea), czteroczęściową serię Channel News Asia, która dotyczyła niektórych palących i złożonych problemów w tym kraju. „Jesteśmy bardzo świadomi, że nie jesteśmy Koreańczykami opowiadającymi tę historię. Ale w pewien sposób pozwoliło to stworzyć opowieść bez żadnego przywiązania, ale wciąż z naszą wyjątkową azjatycką wrażliwością” – powiedział Thayi. „Postanowiliśmy nakręcić film o tym, co dzieje się, gdy domena Bogów przecina się z domeną naukowców, a życie Hwanga dało nam materiał do omówienia różnych tematów, które chcieliśmy poruszyć”.
Pisanie do Hwanga zajęło dziewięć miesięcy, aby w końcu uzyskać do niego dostęp, a Thayi w końcu go spotkał i przeprowadził rozmowę w jego willi na terenie siedmiogwiazdkowego hotelu pośrodku pustyni w Abu Zabi, którego właścicielem jest szejk Mansour. Hwang powiedział Thayi, że miesięcznie otrzymuje średnio 50 próśb o wywiad od amerykańskich i koreańskich agencji prasowych, ale wszystkie odrzuca.
Jest powód, dla którego powiedział mi „tak”, i prawdopodobnie myślę, że to dlatego, że byłem reprezentantem Azji, czuł, że może mi zaufać, że opowiem swoją wersję historii – i zdecydowanie nie bycie Koreańczykiem pomogło mi w dostępie do niego. Podszedłem do tego filmu, myśląc, że znajdę szalonego potwora w nauce, ale odkryłem, że w nauce nie ma nic złego, jest całkiem solidna. Myślę, że tak naprawdę nie dyskutujemy rzetelnie o tym, dokąd może nas zaprowadzić nauka. Możliwe było sklonowanie człowieka przez co najmniej 10 lat, istnieje naukowa możliwość, po prostu ktoś gdzieś musi to zrobić. A potem będziesz musiał się z tym liczyć. Ale obawiam się, że tak naprawdę nie przedyskutowaliśmy tego na spokojnie.
– powiedział Thayi
Thayi opisuje Hwanga jako „postać polaryzującą” w Korei i chciała zrobić obiektywny obraz o tym człowieku. „Mogłem dać mu przestrzeń do wyjaśnienia, skąd pochodzi, a nawet pociągnąć go za to do odpowiedzialności. W jakiś sposób byliśmy bardzo świadomi, że chcemy by mógł przeprosić za wszystko, co zrobił – i w jakiś sposób to zrobił, by powiedzieć przepraszam: „Przepraszam, ale taki jestem, czy to się komuś podoba czy nie” i podziwiam to.
– powiedziała Thayi
Producentem filmu dokumentalnego Król klonów jest Syahirah A. Karim, a producentami wykonawczymi Wijeyeratne i Thayi. Zdjęcia nakręcili Colm Whelan (zwycięzca IFTA za film „1916 A Terrible Beauty”) i Neil Harvey (nominowany do nagrody BAFTA za film „Untouchable”), a montażem zajął się Simon Barker (nominowany do nagrody BAFTA za film American Murder: The Family Next Door). Z ścieżkę dźwiękową odpowiada Dana Deacona („Hustle”).
Film będzie dostępny na platformie Netflix od 23 czerwca 2023 roku:
➔ Obserwuj nas w Google News, aby być na bieżąco!
źródło: Variety | Netflix
Od 2005 roku zajmuję się komunikacją internetową i e-marketingiem, jestem pasjonatem urządzeń mobilnych oraz nowych technologii – i nie waham się ich używać.