Jak wynika z nowych badań międzynarodowego zespołu pod kierownictwem Uniwersytetu Wschodniej Anglii, w językach na całym świecie istnieją słowa oznaczające „to” i „tamto”.
Naukowcy przebadali ponad 1000 osób mówiących 29 różnymi językami, aby zobaczyć, jak używają wyrażeń wskazujących — słów wskazujących, gdzie coś znajduje się w odniesieniu do mówiącej osoby, np. „ten kot” lub „tamten pies”. Wcześniej sądzono, że języki różnią się pod względem różnic przestrzennych, jakie dokonują, i że w rezultacie osoby posługujące się różnymi językami mogą myśleć w zasadniczo odmienny sposób.
Może Cię zaciekawić także: Nowa teoria pochodzenia języków indoeuropejskich
Jednak nowe badanie pokazuje, że wszystkie testowane języki dokonują takich samych rozróżnień przestrzennych, używając słów takich jak „to” i „tamto” w zależności od tego, czy mogą dotrzeć do obiektu, o którym mówią. W czasopiśmie Nature Human Behaviour opublikowano artykuł „Systemy komunikacji przestrzennej w różnych językach odzwierciedlają uniwersalne ograniczenia działania” (oryg. Spatial Communication Systems Across Languages Reflect Universal Action Constraints).
Główny badacz, profesor Kenny Coventry ze Szkoły Psychologii UEA, powiedział: „Na całym świecie mówi się ponad 7000 różnych języków. Chcieliśmy dowiedzieć się, w jaki sposób użytkownicy wielu języków używają najstarszych zapisanych słów w całym języku — wyrażeń przestrzennych, takich jak «to» lub «tamto»”
45-osobowy międzynarodowy zespół przebadał 29 języków z całego świata, w tym angielskiego, hiszpańskiego, norweskiego, japońskiego, mandaryńskiego, tzeltal i telugu.
Przetestowali ponad 1000 osób mówiących, aby zobaczyć, jak używają wyrażeń demonstracyjnych w swoim języku do opisania położenia obiektów w różnych konfiguracjach przestrzennych. Analiza statystyczna ujawniła to samo odwzorowanie obiektów osiągalnych i nieosiągalnych oraz elementów demonstracyjnych we wszystkich językach.
Profesor Coventry powiedział: „Odkryliśmy, że we wszystkich testowanych przez nas językach istnieje słowo określające przedmioty, które znajdują się w zasięgu mówiącego, np. «this» («to») w języku angielskim, oraz słowo oznaczające przedmioty poza zasięgiem – «that» («tamto»)”.
To rozróżnienie może wyjaśniać wczesne ewolucyjne pochodzenie wyrażeń wskazujących jako form językowych
Badania prowadził Uniwersytet Anglii Wschodniej we współpracy z badaczami z 32 innych instytucji międzynarodowych, w tym z Friedrich-Schiller-Universität Jena w Niemczech, Norweskiego Uniwersytetu Nauki i Technologii, Uniwersytetu w Aarhus w Danii i Uniwersytetu w Buffalo w USA.
Więcej informacji na temat badania
- Spatial Communication Systems Across Languages Reflect Universal Action Constraints, Nature Human Behaviour (2023). DOI: 10.1038/s41562-023-01697-4
➔ Obserwuj nas w Google News, aby być na bieżąco!
źródło: Nature Human Behaviour | Phys.org
zdjęcie wykorzystane we wpisie z Depositphotos
Od 2005 roku zajmuję się komunikacją internetową i e-marketingiem, jestem pasjonatem urządzeń mobilnych oraz nowych technologii – i nie waham się ich używać.