Dlaczego na nekropolii w Sakkarze pochowano tak wielu starożytnych Egipcjan?

Starożytni Egipcjanie przez tysiące lat chowali swoich zmarłych w Sakkarze. Dlaczego nekropolia była dla nich tak ważna?

Sakkara to marzenie archeologa, ponieważ jest miejscem, gdzie znajduje się ogromna liczby mumii, grobowców i kilkunaście piramid starożytnego Egiptu. Każdego roku badacze odkrywają w tym miejscu nowe odkrycia, w tym maski mumii, zwoje Księgi Umarłych, a nawet warsztaty mumifikacji. Ale dlaczego tak wielu starożytnych Egipcjan chciało być tam pochowanych?

➔ PRZECZYTAJ TAKŻE: Archeolodzy odkryli piramidę zbudowaną ponad 3000 lat temu

Sakkara była używana od tysięcy lat, a „powody pochówku w tym miejscu zmieniały się w czasie” – powiedział dla serwisu Live Science Nico Staring, egiptolog i gościnny badacz na Uniwersytecie w Lejdzie.

Jednym z ważnych powodów jest bliskość miasta Memfis. „Sakkara była główną nekropolią związaną ze stolicą Memfis, która pozostała w dużej mierze centrum administracyjnym przez całą historię Egiptu, a także głównym ośrodkiem religijnym celebrującym kult różnych bóstw” – powiedział z kolei Salima Ikram, profesor egiptologii na Uniwersytecie Amerykańskim w Kairze.

Eksperci wskazują, że Sakkarę należy postrzegać jako element szerszego, tętniącego życiem środowiska miejskiego. Żyjący mieszkańcy Memfis kształtowali i przekształcali nekropolię przez wiele pokoleń, dlatego historie życia zarówno miasta, jak i jego nekropolii były ze sobą ściśle powiązane”.

Sakkara była również czczona, ponieważ niektórzy pierwsi egipscy faraonowie budowali tam swoje grobowce. W czasach drugiej dynastii (około 2800–2650 p.n.e.) faraonowie Hotepsekhemwy, Reneb i Ninetjer zbudowali w tym miejscu grobowce. Faraon z trzeciej dynastii Dżeser zbudował w Sakkarze piramidę schodkową, a kilku innych faraonów, takich jak faraonowie z piątej dynastii Userkaf, Unas i Dżedkare Isesi, również zbudowało piramidy w tym miejscu.

Gdy faraonów chowano, duża liczba ich urzędników dworskich zbudowała w ich pobliżu tak zwane grobowce mastaby – teren ten nie był przeznaczony wyłącznie dla członków rodziny królewskiej.

Nawet w Nowym Królestwie (około 1550–1070 p.n.e.), kiedy faraonów chowano w Dolinie Królów oddalonej o około 483 kilometry, wielu urzędników nadal chciało pochować się w Sakkarze. Stało się tak ze względu na historię tego miejsca i powiązania z egipskimi bóstwami, powiedział Staring. Podczas gdy królowie byli chowani w Dolinie Królów w Tebach, najważniejsi administratorzy królestwa zbudowali swoje grobowce w kształcie świątyń w Sakkarze, w miejscu przesiąkniętym historią i uważanym za siedzibę różnych prominentów bóstwa takie jak Sokar, bóg śmierci.

Piramida schodkowa Dżesera cieszyła się szczególnym uznaniem jeszcze długo po jej zbudowaniu. Co ciekawe, stare pomniki z przeszłości nadal wywierały wpływ na późniejsze pokolenia. Nawet mając 1000 lat kompleks Piramidy Schodkowej przyjmował wykształconych gości, którzy utrwalili swój podziw dla pomnika za pomocą graffiti wypisanych na ścianach kompleksu.

Żywe dziedzictwo

Chociaż jest to starożytne miejsce, Sakkara nadal jest aktywnym miejscem pochówku. Sakkara jest nadal wykorzystywana jako miejsce pochówku, choć w znacznie mniejszym stopniu, aż do chwili obecnej.

Ikram zauważył, że znaczenie Sakkary „dramatycznie zmalało”, gdy chrześcijaństwo stało się główną religią w Egipcie w IV i V wieku. Jednak nawet wraz z upadkiem religii politeistycznej w Egipcie Sakkara nadal znalazła pewne zastosowanie — na przykład w V wieku w tym miejscu zbudowano klasztor koptyjski Jeremiasza.

Dziś miejsce to jest pełne archeologów i turystów. „Jako miejsce raczej żywych niż umarłych, miejsce to jest dziś bardziej żywe niż kiedykolwiek” – stwierdził Staring.

źródło: LiveScience
zdjęcia wykorzystane we wpisie pochodzą z Depositphotos