Jak wygląda sytuacja osób LGBTQI+ w 2024 roku?

Gdzie najczęściej ludzie identyfikują się jako LGBT+ i gdzie tożsamość płciowa oraz orientacja seksualna są chronione przez prawo?

Z badania przeprowadzonego online w 43 krajach w okresie od kwietnia 2023 roku do marca 2024 roku przez Statista Consumer Insights wynika, że około siedem procent dorosłych osób na świecie identyfikuje się jako osoba LGBT+. Jak pokazuje powyższy wykres, pomiędzy krajami występują znaczne różnice.

Filipiny, Stany Zjednoczone i Izrael odnotowały najwyższy odsetek osób identyfikujących się jako LGBT+ — po 11 procent w każdym z nich, podczas gdy Tajlandia i Kanada znalazły się na drugim miejscu z 10 procentami dorosłych, a za nimi plasowały się Szwecja, Brazylia i Australia – każde z nich 9 procent. Patrząc na orientację seksualną w USA, 3 procent respondentów określiło się jako geje, 6 procent jako osoby biseksualne, a jeden procent panseksualny.

Na drugim krańcu spektrum znajdują się Korea Południowa i Rumunia, w każdym z nich 3 procent dorosłych identyfikuje się jako LGBT+. Duże zróżnicowanie występowało także w poszczególnych grupach wiekowych. Na przykład w USA 20 procent przedstawicieli pokolenia Z określiło się jako część społeczności LGBT+ w porównaniu z 11 procentami pokolenia milenialsów, 6 procentami pokolenia X i tylko 5 procentami pokolenia wyżu demograficznego.

Gdzie orientacja seksualna i tożsamość płciowa są chronione przez prawo?

W 56 krajach i regionach ze 196 obszarów analizowanych przez platformę Equaldex obowiązują przepisy chroniące członków społeczności LGBTQI+ przed dyskryminacją ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową. Jak pokazuje wykres serwisu Statista, oparty na danych Equaldex, większość tych krajów znajduje się w obu Amerykach i Europie.

Godnymi uwagi wyjątkami w Ameryce Północnej i Łacińskiej oraz na Karaibach są Gujana i Panama, gdzie obecnie nie obowiązuje taka ochrona, oraz większe kraje, takie jak Argentyna, Wenezuela czy Stany Zjednoczone, gdzie dyskryminacja osób LGBTQI+ jest częściowo nielegalna. Na przykład w Wenezueli dyskryminacja w kontekście zatrudnienia i mieszkalnictwa jest prawnie zabroniona od 2012 roku. Tymczasem Argentyna ogranicza swoje prawo dotyczące dyskryminacji do „rasy, religii, narodowości, ideologii, poglądów politycznych lub związkowych, płci, pozycji ekonomicznej, stanu społecznego lub stanu fizycznego cech charakterystycznych”, nie wspominając o tożsamości płciowej lub orientacji seksualnej, uznając jednocześnie odpowiednie międzynarodowe traktaty dotyczące praw człowieka.

Stany Zjednoczone nie klasyfikują już homoseksualizmu ani małżeństw osób tej samej płci jako nielegalnych na szczeblu krajowym. Szczegóły dotyczące praktyk dyskryminacyjnych w miejscu pracy, opieki afirmującej płeć i innych kwestii związanych z osobami LGBTQI+ są regulowane przez poszczególne stany i czasami znacznie się od siebie różnią.

Kraje, w których nie ma zapisanych w prawie praktyk zabraniających jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową, są najczęściej spotykane w Azji i Afryce. W niektórych z tych krajów traktowanie osób nieheteronormatywnych i niecispłciowych wykracza daleko poza dopuszczanie ich dyskryminacji. Na przykład w Arabii Saudyjskiej, Iranie czy Ugandzie angażowanie się w czynności homoseksualne może teoretycznie, a często także w praktyce skutkować karą śmierci.

źródło: Statista