Dinozaury z kopulastymi czaszkami mogły wyglądać mniej jak Friar Tuck, a bardziej jak Książę Bel Air.
Nowe znaleziska skamieniałości sugerują, że dinozaury mogły mieć duże, szczeciniaste ozdoby na głowach i mogły nie mieć spiczastych głów, jak w filmach. Pachycefalozaury to klad dinozaurów z wyraźnymi czaszkami w kształcie kopuły oraz różnymi rogami i wypukłościami wokół krawędzi. To daje im trochę wygląd pana Burnsa i od dawna uważano, że uderzały o siebie swoimi grubymi głowami w walce jak współczesne kozy lub jelenie. W filmach z Parku Jurajskiego widać, jak wgniatają jeepy, a nawet przebijają się przez kamienne ściany.
Ale nowe badanie na podstawie ostatnich znalezisk skamielin sugeruje, że zarówno wygląd, jak i funkcja ich głów były inne. Paleontolodzy Jack Horner, Mark Goodwin i David Evans zbadali częściową czaszkę znalezioną w Montanie w 2011 roku i ustalili, że należy ona do nowego gatunku pachycefalozaura, który nazwali Platytholus clemensi.
Od dawna uważano, że zewnętrzna powierzchnia głów tych dinozaurów była pokryta warstwą keratyny, twardego materiału znajdującego się w paznokciach, ptasich dziobach i rogach dinozaurów. Ale gdyby tak było, naczynia krwionośne w kości rozciągałyby się blisko powierzchni. Zamiast tego tomografia komputerowa i badania mikroskopowe ujawniły sieć naczyń krwionośnych, które biegły pionowo w kierunku powierzchni kości i zatrzymywały się.
To, co widzimy, to pionowe kanały wychodzące na powierzchnię, co sugeruje, że na wierzchu może znajdować się keratyna, ale jest ona zorientowana pionowo. Myślę, że te pachycefalozaury miały coś na czubku głowy, o czym nie wiemy. Nie sądzę, że były to tylko kopuły. Myślę, że na czubku ich głowy był jakiś skomplikowany twór.
– powiedział Horner
Zespół twierdzi, że te ozdoby głowy mogły wyglądać jak długie włosie, nadając gatunkowi bardziej płaską „fryzurę”. Mogło to być jaskrawo ubarwione, aby przyciągnąć partnerów lub bliskich rywali, podobnie jak u współczesnych gatunków ptaków.
Ale naukowcy twierdzą, że prawdopodobnie zwierzęta nie używały ich do uderzania się głowami. Czaszka nie ma amortyzacji ani innych wewnętrznych struktur, które chroniłyby mózg przed uszkodzeniami, które obserwuje się u żywych zwierząt, które w ten sposób rozstrzygają swoje spory. Zespół twierdzi, że nie ma dowodów na to, że jakikolwiek gatunek pachycefalozaura wykorzystywał twory na głowie do uderzania głową.
Wydaje się, że ten biedny okaz doznał jakiegoś urazu głowy i żył wystarczająco długo z taką strukturą. W kopule można zobaczyć wyżłobienie o głębokości około 1,3 cm (0,5 cala), z wyraźnymi oznakami złamania i częściowego zagojenia.
Widzimy prawdopodobnie pierwszy jednoznaczny dowód urazu w głowie jakiegokolwiek pachycefalozaura, gdzie kość została w jakiś sposób wyrzucona z kopuły i częściowo zagojona za życia. Nie wiemy, jak to było spowodowane. To może być uderzenie głową – nie kwestionujemy tego.
– powiedział Goodwin
Z drugiej strony mogło to być prawie wszystko, od spadającego kamienia po pamiątkę z walki. Zespół twierdzi, że jest to dalekie od tworu używanego do uderzania głową, biorąc pod uwagę brak innych dowodów biologicznych.
Naukowcy planują przeprowadzić tomografię komputerową i badania mikroskopowe czaszek innych gatunków pachycefalozaurów w celu dalszych badań.
Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie Journal of Vertebrate Paleontology.
➔ Obserwuj nas w Google News, aby być na bieżąco!
źródło: UC Berkeley | New Atlas
Od 2005 roku zajmuję się komunikacją internetową i e-marketingiem, jestem pasjonatem urządzeń mobilnych oraz nowych technologii – i nie waham się ich używać.