Paleontolodzy odkryli skamieniałe szczątki jednego z największych żółwi, jakie kiedykolwiek żyły na świecie – mierzył mniej więcej tyle co garbus Volkswagena i wędrował po morzach Europy w epoce dinozaurów.
Nowo odkryty gatunek żółwia, który żył około 70 milionów lat temu, został nazwany Leviathanochelys aenigmatica, co tłumaczy się jako „zagadka gigantycznego żółwia bestii”. I ta nazwa jest odpowiednia – szacuje się, że stworzenie mierzyło 3,74 m (12,27 stopy) długości, co czyni go jednym z największych znanych żółwi, jakie kiedykolwiek istniały. Jest największym żółwiem znalezionym w Europie i dołącza so swoich amerykańskich kuzynów, takich jak Archelon.
Może Cię zaciekawić także: Prehistoryczne zwierzęta w Twoim salonie dzięki Google Arts & Culture
Co ciekawe, choć wyglądały podobnie, żółwie starożytnej Ameryki Północnej i Europy nie były zbyt blisko spokrewnione – dorastały do tych gigantycznych rozmiarów niezależnie od siebie. W przypadku Leviathanochelys zespół twierdzi, że było to prawdopodobnie spowodowane przestronnymi oceanami śródlądowymi, które pokrywały wówczas większą część Europy.
Odkrycia dokonano początkowo przypadkowo, gdy turysta natknął się na kości w Pirenejach w północnej Hiszpanii. Paleontolodzy podążyli za tropem i odkryli miednicę gigantycznego żółwia wraz z tylną częścią jego skorupy. Chociaż może się to wydawać niewiele, niektóre niezwykłe cechy pozwoliły zespołowi dojść do wniosku, że należy on do zupełnie nowego gatunku.
Szczególnie wyróżniała się jedna dziwna cecha – fragment kości wystający z boku miednicy. Po raz pierwszy zaobserwowano taką strukturę u jakiegokolwiek gatunku żółwia, żywego lub martwego.
Spekulujemy, że ten fragment służył jako dodatkowy punkt zaczepienia dla mięśni kontrolujących skurcze brzucha żółwia – powiedział Àngel Hernández Luján, współautor badania. Może to oznaczać, że pełnił rolę związaną z układem oddechowym i mógł pomóc gigantycznemu żółwiowi zmaksymalizować jego zdolność oddychania na dużych głębokościach.
Zespół twierdzi, że zanim będzie można ustalić więcej informacji o gatunku, trzeba będzie znaleźć więcej kości. Obejmuje to bardziej ostateczne oszacowanie jego wielkości.
Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Scientific Reports.
➔ Obserwuj nas w Google News, aby być na bieżąco!
źródło: Muzeum Historii Naturalnej | New Atlas
Od 2005 roku zajmuję się komunikacją internetową i e-marketingiem, jestem pasjonatem urządzeń mobilnych oraz nowych technologii – i nie waham się ich używać.