Pierwszy model 3D wymarłego rekina megalodona sugeruje, że mógł zjadać zdobycz wielkości orek.
Łącząc najnowocześniejsze modelowanie cyfrowe z analizą rzadkiej, jedynej w swoim rodzaju skamieniałości, naukowcy złożyli pierwszą rekonstrukcję 3D megalodona – największego rekina, jaki kiedykolwiek żył. Na podstawie tego nowego modelu 3D naukowcy byli w stanie uzyskać fascynujący, nowy wgląd w zachowania tego przerażającego prehistorycznego drapieżnika, w tym dietę zawierającą bogate w tran wieloryby mierzące do ośmiu metrów (26 stóp).
Na szczęście dla surferów i pływaków w oceanach, rekin megalodon wyginął około trzech milionów lat temu. Wiele z tego, co wiemy o tym przerażającym stworzeniu, pochodzi z badań jego masywnych zębów – każdy wielkości ludzkiej dłoni. Podobnie jak dzisiejsze rekiny, jego szkielet zbudowany jest z chrząstki, która niestety nie wytrzymuje zbyt dobrze w środowisku oceanicznym.
„Zęby rekina są powszechnymi skamieniałościami ze względu na ich twardy skład, który pozwala im pozostać dobrze zachowanymi” – mówi pierwszy autor nowego badania Jack Cooper, doktorant na Uniwersytecie Swansea. „Jednak ich szkielety są wykonane z chrząstki, więc rzadko ulegają skamieniałości”.
Naukowcy byli w stanie rzucić światło na styl życia i fizyczną formę megalodona, na przykład poprzez analizę izotopową zębów lub analizę jego bliskich krewnych, aby uzyskać wyobrażenie o jego wielkości. Cooper i jego współautorzy byli w stanie rozszerzyć te wysiłki, badając rzadki, skamieniały kręgosłup należący do megalodona, który wymarł u wybrzeży Belgii około 18 milionów lat temu.
Naukowcy zmierzyli i zeskanowali każdy z kręgów oraz zrekonstruowali cały kręgosłup, który następnie połączono ze skanem 3D zestawu megalodonów. Dzięki temu zespół był w stanie wykorzystać zaawansowane modelowanie 3D i skany żarłacza białego do budowy ciała wokół szkieletu, kończąc to, co jest zapowiadane jako pierwszy model 3D Megalodona.
„Waga jest jedną z najważniejszych cech każdego zwierzęcia” – powiedział współautor John Hutchinson, profesor w Royal Veterinary College w Wielkiej Brytanii. „W przypadku wymarłych zwierząt możemy oszacować masę ciała za pomocą nowoczesnych metod modelowania cyfrowego 3D, a następnie ustalić związek między masą a innymi właściwościami biologicznymi, takimi jak prędkość i zużycie energii”.
Zrekonstruowany megalodon miał 16 m (52 stopy) długości, ważył ponad 61 ton i poruszał się w wodzie z prędkością 1,4 metra na sekundę (4,6 stopy/s). Z żołądkiem o objętości prawie 10.000 litrów (2640 gal) rekin wymagał dziennie około 98.000 kilokalorii. Naukowcy twierdzą, że mniejszą zdobycz mierzącą od 3 do 6 m (10 do 20 stóp) mógł zjeść w zaledwie kilku kęsach, podczas gdy większą zdobycz o długości około 8 m, tej samej wielkości co współczesna orka, mógł zjeść w około pięć kęsów.
Opierając się na modelowaniu żerowania i zużycia energii, naukowcy twierdzą, że megalodon żywiłby się bogatym w kalorie tłuszczem wielorybów. Optymalny model spotkań ze zdobyczą wykazał, że zjedzenie pojedynczego ośmiometrowego wieloryba umożliwiłoby megalodonowi podróżowanie przez tysiące mil przez morza, bez pokarmu przez około 2 miesiące.
„Wyniki sugerują, że ten olbrzymi rekin był transoceanicznym drapieżnikiem super-wierzchołkowym” – mówi Catalina Pimiento, profesor na Uniwersytecie w Zurychu i starszy autor badania. „Wyginięcie tego kultowego gigantycznego rekina prawdopodobnie wpłynęło na globalny transport składników odżywczych i uwolniło duże walenie pod silną presją drapieżników”.
Naukowcy postrzegają to jako skok w naszej wiedzy o megalodonie i sposobie, w jaki megafauna ukształtowała ekosystem morski. To nowe zrozumienie jego cech fizycznych i zachowania może również ukierunkować przyszłe wysiłki na rzecz rekonstrukcji i badań nad tym groźnym pradawnym drapieżnikiem.
Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie Science Advances.
➔ Obserwuj nas w Google News, aby być na bieżąco!
źródło: Uniwersytet w Zurychu | New Atlas
Od 2005 roku zajmuję się komunikacją internetową i e-marketingiem, jestem pasjonatem urządzeń mobilnych oraz nowych technologii – i nie waham się ich używać.