9 rodzajów komunikacji niewerbalnej, o których możesz nie wiedzieć

Poznaj dziewięć rodzajów komunikacji niewerbalnej, które z pewnością stosujesz każdego dnia, nawet jeśli o tym nie wiesz.

9 rodzajów komunikacji niewerbalnej
Infografika: 9 rodzajów komunikacji niewerbalnej (via Daily Infographics)

W badaniu komunikacji pojawia się wiele terminów. Jednym z nich jest kinezyka, która odnosi się do mowy ciała i gestów. Kinezyka to tylko jedna część komunikacji niewerbalnej — istnieją również haptyka, proksemika, terytorialność, środowisko, wokalika (wysokość i głośność), chronemika (czas) i przyciąganie. W tym wpisie przyjrzymy się niektórym z tych elementów bardziej szczegółowo i mam nadzieję, że skłonię Cię do zastanowienia się, w jaki sposób komunikujesz się inaczej niż inni.

Kinezyka

Kinezyka (Kinesics) to nauka o ruchach i gestach ciała. Te ruchy mogą być niezwykle subtelne, ale nadal stanowią ważną część komunikacji niewerbalnej. Możesz nie zdawać sobie z tego sprawy, ale używasz kinezyki, gdy chcesz podkreślić jakąś kwestię lub sprawić, że będziesz wyglądać na osobę bardziej pewną siebie. Ten rodzaj komunikacji niewerbalnej obejmuje takie rzeczy, jak kontakt wzrokowy, mimikę, postawę i ruchy rąk. Kinezyka obejmuje również sposób, w jaki mówimy: nasz ton głosu i szybkość mówienia są ważnymi czynnikami wpływającymi na to, jak komunikujemy się z innymi.

Zachowania kinezystyczne obejmują między innymi postawę: to, jaką przyjmujesz pozę może wiele powiedzieć o twojej postawie – pochylone ramiona sugerują smutek, podczas gdy wstawanie pokazuje pewność siebie lub dumę. Wyraz twarzy: obejmuje to uśmiechanie się i marszczenie brwi, a także unoszenie brwi ze zdziwienia lub marszczenie nosa, gdy czujemy coś nieprzyjemnego. Gesty: na przykład gesty dłoni, takie jak machanie na powitanie lub wskazywanie na coś, pokazują, że ktoś chce zwrócić uwagę na coś konkretnego – na przykład machanie na pożegnanie po spędzeniu z kimś czasu oznaczałoby pożegnanie zarówno werbalne (do widzenia), jak i niewerbalne (machanie ręką).

Przeczytaj również: Oddaj się refleksji nad własnym życiem z „Reflectly”

Haptyka

Haptyka (Haptics) to forma komunikacji niewerbalnej, która wykorzystuje dotyk. Dotyk może komunikować uczucie, dominację, komfort lub moc. Dotykanie może być oznaką uczucia lub może być sposobem na kontrolowanie kogoś. Może być używana jako znak empatii. Na przykład, jeśli próbujesz pocieszyć kogoś, kto jest zdenerwowany, możesz położyć rękę na jego ramieniu lub nawet objąć go ramieniem. Dotykanie jest również często używane podczas kłótni jako sposób na zapewnienie dominacji nad inną osobą i sprawienie, by poczuła się gorsza.

Proksemika

Proksemika (Proxemics) to nauka o tym, jak ludzie wykorzystują przestrzeń. Chodzi o to, jak ludzie wykorzystują przestrzeń w stosunku do innych i może ci powiedzieć wiele o relacjach z innymi ludźmi.

Proksemika opiera się na założeniu, że wokół człowieka istnieją cztery strefy: osobista, społeczna, publiczna i intymna. Strefy te są określone przez fizyczną odległość między dwojgiem ludzi (lub osobą i czymkolwiek innym, z czym wchodzą w interakcję). Im bardziej zbliżamy się do kogoś innego, tym wyższy staje się nasz poziom intymności – i vice versa.

Terytorialność

Jedną z najczęstszych form komunikacji niewerbalnej jest terytorium (Territory), które może mieć charakter fizyczny, społeczny lub psychologiczny.

Kiedy chcemy pokazać panowanie nad czymś, tworzymy barierę, która mówi „to jest moje”. Może to być tak proste, jak siedzenie z ciasno ściśniętymi nogami lub lekkie pochylenie do przodu na krześle w pracy, aby upewnić się, że nikt inny nie siedzi obok ciebie w pociągu do domu. Może się to wydawać nieistotnym działaniem, ale może być symboliczne i potężne, jeśli zostanie użyte celowo. Pomyśl o tym, jak ludzie reagują, gdy widzą logo swojej ulubionej drużyny sportowej na czyjejś koszulce!

Terytorialność może być również używane jako sposób wyrażania władzy lub statusu (czy pozycja władzy). Na przykład: osoba, która chce, aby inni czuli się gorsi, może stać blisko innej osoby, podczas gdy mówią jej do ucha, tak aby osoby postronne nie miały innego wyjścia, jak tylko ich uważnie obserwować – to wysyła sygnały, które wskazują „hej, patrzcie na mnie, jestem słuchany przez ważną osobę stojącą tuż obok mnie! Czy nie jestem wyjątkowy?”

Środowisko

Środowisko (Environment) to otoczenie, w którym odbywa się komunikacja. Może wpływać na sposób, w jaki ludzie zachowują się i wchodzą w interakcje, ale może również wzmacniać lub odwracać uwagę od ich przekazu.

Oto kilka przykładów tego, jak możesz wziąć pod uwagę swoje otoczenie podczas komunikowania się: umieszczenie się z dala od czynników rozpraszających (takich jak inne osoby), używanie kolorów do podkreślenia kluczowych punktów (np. zielony dla wzrostu, czerwony dla ognia).

Emisja głosu, wokalizm

Wokalizm (Vocalics) to nauka o głosie. Obejmuje ton głosu, wysokość, jakość i fleksję. Ton głosu odnosi się do poziomu entuzjazmu lub zainteresowania danej osoby tym, co mówi – może być wysoki, jeśli jesteś podekscytowany swoim tematem, lub niski, jeśli jesteś znudzony. Wysokość tonu odnosi się do tego, jak wysoko lub nisko brzmi twój głos – wyższy ton oznacza, że ​​struny głosowe wibrują szybciej niż normalnie, podczas gdy niższe tony oznaczają wolniejsze wibracje.

Tony mogą wynosić od około 100 cykli na sekundę do ponad 7000 cykli na sekundę odpowiednio dla mężczyzn i kobiet – ten ogromny zakres pozwala nam, ludziom, na dużą elastyczność podczas komunikacji werbalnej! Jakość głosu odnosi się do tego, jak gładko lub szorstko brzmi mowa osoby – na przykład niektórzy ludzie brzmią bardziej „ostro” niż inni, ponieważ ich mięśnie gardła są albo napięte (napięte), albo rozluźnione (zrelaksowane). Wpływa to również na intonację.

Chronomika

Chronomika (Chronemics) to nauka o czasie, przestrzeni i interakcjach społecznych. Chodzi o to, jak ludzie wykorzystują swoje harmonogramy do komunikowania się i zarządzania swoimi związkami. Innymi słowy, chronemika to nauka o tym, jak na co dzień wykorzystujemy nasz czas i przestrzeń. Chodzi również o to, jak używamy tych rzeczy w komunikacji z innymi.

Przyciąganie

Jedną z najczęstszych form komunikacji niewerbalnej jest przyciąganie (Attraction). Kiedy zobaczysz kogoś atrakcyjnego, twoje ciało zareaguje w określony sposób. Może to być tak subtelne, jak cięższy oddech lub rumienienie się, albo może być bardziej oczywiste, jak uśmiechanie się, patrzenie na dłużej niż zwykle, a nawet dotykanie. Takie zachowanie jest zwykle nieświadome, ale może być również celowe, jeśli ktoś cię pociąga i chcesz go o tym poinformować!

Olfaktyka

Powonienie ma znaczenie to jak odbieramy dane miejsce, osobę czy rzecz. Powszechnie wiadomo, że ładne zapachy będą wywoływały w nas pozytywne emocje – a pamięć węchu pozwoli nam przywołac przyjemne wspomnienia z danym zapachem. Mogą to być nasze ulubione potrawy, perfumy czy nawet feromony. Olfaktyka (Olfactics) to komunikowanie za pomocą zapachów.

Istnieje wiele innych rodzajów komunikacji niewerbalnej, ale te są najbardziej podstawowe.

➔ Obserwuj nas w Google News, aby być na bieżąco!

źródło: Daily Infographics